دوشنبه, ۱۱ آذر ۱۳۹۲، ۱۱:۲۸ ق.ظ
ایرانی، آنچه را با خون خریده به نان نمی فروشد!
وقتی احمدی روشن ها رفتند، غم مظلومیت در وجودمان بیداد می کرد اما سراسر افتخار بودیم.
مفتخر از بودن در جامعه ای که خون می دهد اما زیر بار ذلت نمی رود.
مفتخر بودیم از اینکه ایرانی حتی اگر بیش از سه دهه تحریم را تحمل کرده باشد، اما حاضر به تعظیم در مقابل پست ترین های عالم که خود را بزرگ می پندارند، نیست.
همان هایی که خود می دانستند و می دانند فعالیت های صلح آمیز هسته ای ما چه پیشرفتی را برای ایران اسلامی مان به ارمغان خواهد آورد و چه چیزی کشنده تر از این برای به اصطلاح ابر قدرت ها؟
