دوشنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۲، ۰۱:۴۹ ب.ظ
رئالیسم در فلسفه
رئالیسم در فلسفه مفهوم رایج
اصطلاح رئالیسم فلسفه این است که: «هستى اشیاء، مستقل از شناخت و ادراک و ذهن
اشخاص است.» اساساً چه ما به عنوان فاعل شناسا (سوژه) به شناخت اشیاء اقدام کنیم و
چه اقدام نکنیم - و اساساً چه چیزى به نام ذهن و فاعل شناسند وجود داشته باشد، یا
نه - جهان خارج بر سر جاى خود وجود واقعى عینى دارد. در مقابل این تفکر، ایدئالیسم
قراردارد و به معناى تحویل تمام واقعیت به اندیشه وصور ذهنى یا به عبارتى به فاعل
شناساست. (ر.ک: همان، ص 293-290)
فلسفه اسلامى از بعضى جهات در رده فلسفههاى رئالیستى
جاى مىگیرد (اصول فلسفه و روش رئالیسم، علامه محمد
حسین طباطبایى، انتشارات صدرا) و از جهت مقدم
کردن حقیقت غیر مادى بر ماده، به یک معنا از فلسفههاى ایدئالیستى محسوب مىشود.
(فرهنگ واژهها، همان، ص 56)
